Bu hafta gerçekleştirdiğimiz EKD çalışmasında
çoğunlukla anne ve çocuk ilişkisi konulu dizimler açtık. Fark ettiklerimizi
sizlerle de paylaşmak istiyorum. Umarım aşağıda yer alanlar maddeler annenizle
olan ilişkilerinizi gözden geçirmenizde ve gerekiyorsa yeniden inşaa etmenizde
yardımcı olur.
*Anne ve çocuk, anne ve çocuk olarak
kalmalıdır. Annenin kendine ait arkadaşları olmalı ki çocuğunun gözündeki anne
rolü daim olabilsin.
*Anne, çocuğuyla eşiyle arasında yaşananları
anlatmamalıdır. Çünkü çocuğun anne ve baba olarak gördüğü bireylerin, kendi
içlerindeki sorunlar sadece kendilerini bağlar. Eğer çocuk, babasını annesinin
gözünden görürse, asla babasını gerçekten göremez. Bu durum da gelecekte eril
enerjiyle ilgili blokajlar olarak kendini gösterir.
*Çocuk, annesinden ona sınırlar koymasını
ister. Çocuk kendi rolünü oynayabilmek için sınıra ihtiyaç duyar. Eğer sınırlar
olmaz çocuk, çocuk rolünü bırakıp, baba, eş, ağabey rolüne bürünebilir. Bu
nedenle annenin yeri geldiği zaman otoriter olması gerekmektedir.
*Yaşam enerjisi anne-babadan çocuğa doğru
gider. Dolayısıyla annenin çocuğa sevgiyi ve enerjiyi vermesi gerekir. Eğer
anne özellikle de kurban rolünü benimsediyse ve alan konumuna geçtiyse, çocuk
kendini anne rolünü oynarken bulur. Bu da ilişkideki alma verme dengesinin bozuk
olduğunu gösterir.
Işık ve sevgiyle,
Damla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder