Ortaokuldayken ablamın götürdüğü bir Kızılderili gösterisinde tanıştım Kimimila ile. Davul ile ritüellerini sergileyen gözünden bilgeliği hissedilen o adam, kızının isminin kimimila olduğunu söylemişti. Kimimila'nın anlamı Kelebek... Birkaç kelimenin daha kızılderili dilindeki anlamlarını söylemişti ama nedense bir bu kalmış aklımda.
Yıllar içinde kelebekler benim arkadaşım oldu, eşimle sözlendiğimiz gün evin balkonundaki nazar boncuğunun üstüne turuncu renkli bir kelebek konmuştu, evlendiğimiz günün ertesinde ise bu kez kendi evimizde kıpkırmızı kanatları olan bir kelebek bize misafir oldu. Ruhsal dönüşüm yolculuğum başladığında ise çalıştığım plazanın 6. katındaki odamın camında beyaz bir kelebek beni bekler oldu.
İşte o zaman anladım, kelebek benim erk hayvanlarımdan/hayvan totemlerimden biri idi.
Kelebek dönüşüm demek, aslında kendine dönmek demek. İçindeki gücü açığa çıkarmak için önce bir kozanın içinde kendince yüzleşmek, kendini minik bir tırtılken dahi sevmek, aslında bir kelebek olduğunu bilmek ve zamanı gelince de o kozadan çıkmak demek. Kelebek; o mucizevi kanatları özgürce, cesurca açıp, çiçeklere, insanlara, doğaya, kısacası herkese ve her şeye dokunmak demek. Kelebek aslında kendinin de bir mucize olduğunu bilmek ve mucizelere inanmak demek...
İşte bu yüzden en büyük hayalime, yaşam amacıma bir isim ararken hiç zorlanmadım, çünkü o isim bana yıllar önce gönderilmişti...
Geçenlerde Kimimila diye araştırırken aşağıdaki linkte yer alan videoyu buldum, videonun olduğu sayfada Kimimila ve hikayesi yazıyordu. Sizinle paylaşmak istedim.
Bir gün hep beraber o eşsiz kanatlarımızı açıp, uçmak dileğiyle..
İnsan olan çocuklarına bir hediye olarak İlahi Güç kelebekleri yarattı.
Bakirenin saçının siyahını, ılık yaz güneşinin sarısını ve göl ile gökyüzünün mavisini aldı.
Renklerin en güzellerini topladığında onları kelebeklere dönüştürdü.
Eğer özel bir dileğinizin gerçekleşmesini istiyorsanız, bir kelebek yakalayın
ve kalbinizin arzusunu ona fısıldayın.
Kelebeklerin sesi olmadığı için arzunuzu sadece İlahi Güç' söyleyebilirler.
Bu kadar renkli oldukları için kolayca farkedilebilirler, böylece kalbin duası kolayca cevaplanır.
Dilek dileyip, kelebeği serbest bıraktığınızda, dileğiniz sevginin kanatlarından
cennete gider ve kabul olur.
Onların sonsuz sevgisi ve saadeti için yumuşakça dileğinizi fısıldayın,
sonra bu güzel varlığı narince serbest bırakın.
Yıllar, yıllar önce henüz dünya çok gençken, bir savaşta eşini kaybeden bir kelebek vardı.
Matemini göstermek için, güzelim kanatlarını çıkardı ve kendini donuk renkli bir koza ile kapladı.
Üzüntüsünden yemek yiyemiyor, uyuyamıyordu. Tanıdıkları yanına geliyor iyi olup olmadığına bakıyorlardı.
Elbette iyi değildi, ama onlara yük olmak istemiyordu, bu nedenle kanatlarını da bohçalayıp bir yolculuğa çıktı.
Günlerce, aylarca başıboş dolandı.
Ta ki tüm dünyayı dolaşana kadar...
Yolculuğunda gözleri hep kederle bakıyordu.
Geçtiği her taş, her akarsu, her dere, her kır onun için aynıydı.
Sonunda, bir gün aşağılara bakarken, ayaklarının altındaki taşı gördü.
Taş o kadar güzeldi ki, kelebeğin acılarını iyileştirdi.
İşte o zaman kozasını bir kenara attı.
Kanatlarındaki tozları silkeledi ve onları geri taktı.
O kadar mutluydu ki hayatına yeniden başlamak için verilen bu şans için şükrederek dans etti.
Ve yaşadığı yere geri dönüp, arkadaşlarına uzun yolculuğunu ve bu yolculuğun onu nasıl iyileştirdiğini anlattı.
http://www.youtube.com/watch?v=pKC0-y7KpEw
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder